دفاع فردی

دفاع فردی

دفاع فردي اساس دفاع موثر تيمي است. ما سعي مي كنيم اين تصور غرورآميز را در بازيكنان تقويت كنيم كه قادر به كنترل حريف خود هستند. ما مي خواهيم به آنها بقبولانيم كه حريفشان را متوقف كنند يا قدرت كسب امتياز وي را از حد ميانگين هميشگي اش پايين تر آورند. بر اثر اين كوشش،‌ احساس رضايت عميقي حاصل مي گردد. نمي خواهيم نتيجه گيري كنيم كه دفاع تيمي اهميت كمتري دارد، بلكه مي گوييم يك دفاع تيمي قوي بايد با دفاع استوار فردي پايه ريزي شود.
از لحاظ تحرك، دفاع مي تواند بسيار مشكلتر از حمله باشد. اما بيشتر اوقات، بازيكنان علي رغم مقاصد دفاعي شان حالت تهاجمي به خود مي گيرند. اين حالت تا حدي طبيعي است و ما به عنوان مربي بايد سعي كنيم بين اين دو حالت، تعادل برقرار كنيم تا بتوانيم از يك جوان يك بازيكن كامل بسازيم.
شايد بتوان" تمركز ذهن" را اولين گام حياتي در تكامل روش دفاعي دانست. ما به دقت بازيكنان خود را مورد مطالعه قرار داده و با آنها در مورد ميزان تمركز ذهنشان در انتهاي دفاعي زمين بحث نموده ايم . بازيكناني كه اشتباهات دفاعي بزرگي مرتكب مي شدند، آنهايي بودند كه دچار كمبود تمركز ذهن در دفاع بودند.

در واقع آنها در هنگام دفاع، به حمله بعدي خود در زمين حريف فكر مي كردند و طبيعتا اين حالت، منجر به اشتباه در كار دفاع مي شود. بايد به بازيكنان فهماند كه دفاع فردي آنها، در تعيين نتيجه بازي نقش مهمي دارد.

مقايسه مجموع امتيازات با هم، در تفهيم اين نكته بسيار موثر خواهد بود. براي مثال، اگر يكي از بازيكنان ما 18 امتياز كسب كرده باشد اما اجازه داده باشد كه حريفش 26 امتياز كسب نمايد، دچار زيان شده است. برعكس اگر بازيكني فقط 6 امتياز به دست آورده باشد، ولي حريفش را از كسب امتياز محروم كرده باشد، قطعا موفق بوده است.

در تدارك براي مسابقه بايد هر يك از بازيكنان را از معدل گل حريف مستقيم آنها مطلع كنيم. هدف آن است كه جمع امتيازات كسب شده توسط بازيكن حريف از معدل گل هميشگي وي كمتر گردد. اگر بهترين بازيكن حريف داراي معدل گل 25 امتياز در هر مسابقه باشد و يار ما او را در 15 متوقف نمايد، بديهي است كه از نظر دفاعي، كار ارزنده اي صورت پذيرفته است.

عامل ديگري كه بازيكنان بايد بدانند، اين است كه دفاع ذاتا نسبت به حمله سلاحي قوي تر است. به ناچار مواقعي پيش مي آيد كه بازيكن در موضع تهاجمي، خارج از كيفيت مطلوب باشد يا به اصطلاح سر فرم نباشد.
اما در موضع دفاعي، فقط وقتي اين حالت پيش مي آيد كه تمركز كافي يا فعاليت كافي وجود نداشته باشد.
دفاع بيش از آنكه مقوله اي فيزيكي باشد، مقوله اي ذهني است و بيشتر نياز به قدرت ذهني دارد تا استعداد بدني.
ما به بازيكنان مي فهمانيم كه دفاع در حقيقت يك "حالت" است. حالتي كه مدافع به وسيله آن به حريفش چنين مي گويد؛" نمي تواني بر من غالب شوي. من به تو اجازه اين كار را نمي دهم. تو ممكن است استعداد بيشتري داشته باشي، اما من بيشتر از تو تمرين كرده ام و الان هم نتيجه تمرينات سخت خود را خواهم ديد. "

البته هميشه نتيجه مثبت حاصل نمي شود. ممكن است در تيم مقابل بازيكناني با استعداد استثنايي وجود داشته باشند كه پس از تمرينات سخت به ميدان آمده باشند و در مصاف تن به تن موفقيتهاي زيادي به دست آورند. اما با وجود چنين شرايطي هم نبايد آن حالت دفاعي از بين برود، بلكه فقط شكل جديدي به خود مي گيرد حاكي از اينكه " دفعه بعد من خودم را بهتر آماده خواهم كرد. شديدتر تمرين خواهم كرد. دفعه بعد شكست نخواهم خورد. "

دفاع كردن در مقابل بازيكني كه تسليم نمي شود، كاري دشوار است. ما مي خواهيم، بازيكنانمان درست چنين حالتي داشته باشند؛ مخصوصا در دفاع فردي، ما بازيكناني مي خواهيم كه روحيه رقابت داشته باشند. بازيكناني كه در هيچ شرايطي تسليم نشوند. مهم نيست مقدار اختلافشان با حريف چقدر است. اينها بازيكناني هستند كه سرانجام به سطوح عالي دست مي يابند .