تمرینات متفاوت

تمرینات متفاوت

خیلی از بازیکنان دنبال این هستن که بدونن بازیکنان حرفه ای چه می کنن که این اختلاف سطح رو با سایرین دارن؟
امروز می خوندم که یکی از شوت زنان معروف NBA، حدود 3 ساعت پیش از شروع مسابقه، تمرین شوت می کنه. این بازیکن در این مدت با همون سرعت و از همون فاصله ای که در مسابقه شوت میزنه تمرین می کنه. جالبه که بدونین کمک مربیان تیمی که این بازیکن در اون بازی میکنه و به او در این تمرین کمک می کنن هم از شدت تمریناتش متعجب هستن.
البته تعجب اونها وقتی بیشتر شده که با نزدیک شدن به محل تمرین متوجه صدای توپ میشن و با وارد شدن به سالن، بازیکن تیم حریف رو می بینن که قبل از بازیکن اونها مشغول تمرین شوت شده!
این موضوع رو قبلا هم در مورد چند ستاره دیگه NBA شنیده بودم که چطور پیش از مسابقه حدود 2 ساعت شوت میزدن و یا اینکه تا هر شب 300-200 شوتشون گل نمی شده نمی خوابیدن!
درسته که شاید این روشهای تمرینی در کشور ما موجب بروز اشکال بشن چون قاعدتا ورزشکاران ما و مربیانشون معتقدن که حتما باید قبل از مسابقه استراحت کامل انجام بشه ولی جدا از این مورد واقعا چند بازیکن در کشورمون می شناسیم که مثلا روزانه 200 تا 300 شوت – که البته اصلا تعداد زیادی هم نیست - بزنن؟ شاید بگین که وقتی مجبورن 2 جلسه در روز با تیمشون تمرین کنن دیگه چه موقع فرصت تمرینات انفرادی رو دارن؟ من فکر می کنم که اگر کسی مصمم باشه راهشو پیدا می کنه، مثلا جلسه سوم رو خودش با هماهنگی کادر فنی برای انجام شوت ترتیب میده.
خیلی از اون موقعی نگذشته که شوتزن معروفی در کشورمون بهمراه کارگری که او رو استخدام کرده بوده به سالن بسکتبال می رفته و با راضی کردن مسئول سالن، 1 یا 2 ساعت با پاسهای این کارگر که بهیچ وجه با بسکتبال آشنائی نداشته، شوت می زده. هر وقت از بازیکنی می شنوم که دلیل گل نشدن شوتش رو پاس بد هم تیمیش می دونه یاد این تمرینات اون بازیکن هموطن و پاسهای عجیب و غریب کارگر همراهش میافتم که نتیجه ای جز موفقیت براش نداشتن.